Dinsdag 21 februari
Ik stond alleen voor de klas vandaag, aangezien Kimberly naar the College moest voor een uitleg over the Fat Cat Reading System. De lessen gingen goed. We zijn in de Engelse lessen bezig over wonen. Velen wonen hier in een compound met meerdere mensen samen. Ook polygamie is hier niet vreemd. Vele mannen hebben meerdere vrouwen en dus soms ook heel wat kinderen. We hadden het over de mensen die er wonen en wat hun taak dan zoal is. Wat verwacht je bij ons, wanneer een kind van het eerste leerjaar thuiskomt? Dat het huiswerk maakt, speelt, misschien wat helpen opruimen? Hier is het toch net wat anders: ‘I'm helping mother, cleaning the house, washing clothes, helping my younger brother or sister...' Pas dan sta je e rook nog echt eens bij stil hoezeer de kinderen in onze cultuur toch verwend worden. Na school mocht Emmely mee gaan dansen met een plaatselijke ‘dansgroep', Miet mocht mee om er een gesprek te hebben met iemand over kunst in Afrika. Christophe ging mee voetballen met Pap en teacher Lamin en Kimberly was gaan skypen. Ik settelde me gezellig op het dak om even te genieten van wat ‘me-time'.

Woensdag 22 februari
Een nieuwe dag om les te geven in the yellow class. Het was een goeie dag vandaag, zowel voor ons als voor de leerlingen. Ook in study class beginnen we wat verandering te merken. Het is leuk om te zien dat de tijd en moeite die je steekt in de individuele begeleiding van een leerling, nu toch vruchten begint af te werpen! De letters beginnen beter en beter te lukken, hopelijk kunnen we binnenkort meer klassikale driloefeningen op de letters en misschien wel de blending doen. Natuurlijk proberen we niet te vlug te juichen. Deze avond was de laatste van het verblijf van onze lectoren. We gingen samen een hapje eten en hadden een gezellige babbel.

Donderdag 23 februari
Vandaag opnieuw een goeie lesdag gehad. In de namiddag opnieuw een vergadering met alle leerkrachten. Deze werd afgesloten met een afscheid voor Lut en Martine. Het was een mooi afscheid, er werden mooie dingen gezegd, gezongen en gedanst en als kers op de taart een groepsfoto genomen van werkelijk alle leerkrachten. Dit zal er zeker eentje worden om te bewaren en af en toe eens terug te denken aan deze groep mensen die zich ongelofelijk inzetten voor de kinderen hier in The Swallow! Na deze vergadering zijn we nog even op bezoek geweest bij een vader van één van de kinderen uit de school die djembé's maakt. We kregen de kans om ze te bespelen en om er één te kopen, wat Christophe dan ook deed. Daarna gingen we gauw naar huis om onze lectoren (maar nu stiekem ook wat vrienden geworden) uit te wuiven. Het deed wel raar, precies een voorbereiding op ons vertrek

Vrijdag 24 februari
Het is alweer de laatste dag school van deze week. Het is precies gevlogen, iedereen zegt het! Het was leuk om te zien hoe Emmely de gastjes van the orange class een dans aanleerde. Ook teacher Lamin, Miet en Ik konden onze danskriebels even niet bedwingen. Zoals elke vrijdag is er als voor alle leerlingen de slotactiviteit ‘mikado'. Dit keer knutselden we een muzikaal pak in elkaar met opdrachten zoals: ga van klein naar groot staan, vorm het woord Swallow,... Het is tof dat er op vrijdag maar een halve dag les is, zodat je nog heel wat kan doen. Iemand vertelde ons dat vrijdag altijd de mooiste dag van de week is, wel je zou het bijna gaan geloven. We gingen naar onze vrienden op het strand, de zee was lekker fris en de golven echt te gek! Het was vandaag serieus warm, ja zelfs voor mij en dat wil wel al iets zeggen, maar je hoort me niet klagen hoor! Ik geniet met volle teugen van de zon, de natuur, de mensen, de mentaliteit, <3 Gambia!

Zaterdag 25 februari
Zoals elke laatste zaterdag van de maand was het vandaag Cleaning Day! Hoe de mensen hier omgaan met alles wat de natuur hen kan bieden is zeer dubbel. Aan de ene kant hebben ze er veel respect voor en gebruiken vanalles met verstand, maar langs de andere kant gooien ze alles, maar dan ook bijna letterlijk alles gewoon in het rond. Een dag als deze is dus geen overbodige luxe. Op Cleaning Day moet iedereen in de ochtend thuis blijven om hun huis en de straat op te ruimen. Alle verkeer is dan ook verboden tot ongeveer 13u30. Het is gek om te zien hoe mensen dit dan ook echt doen, volgens mij zou men in België gewoon genieten van een halve dag extra verlof. Ook voor Emmely was het Cleaning Day hihihi... We hebben het valse haar dat ingevlochten was, eruit gehaald. Grappig om te zien, ze deed me even denken aan the lion king of misschien iemand van the Spice Girls (je weet wel, de ondertussen prehistorische popgroep) :p

Na de middag zijn we nog even naar Sene Gambia geweest op aanraden van Martine en Lut. We bezochten er een winkeltje met zeer leuke spullen en konden er mooie kunst bewonderen in de plaatselijke kunstgalerij. Mama en Annelien, er waren echt mooie schilderijen (hint hint)foto's volgen. Daarna zijn we naar Tangi geweest, een kleine maar erg drukke vissershaven. Er lagen heel wat bootjes op het water, meestal met veel kinderen in. Vrouwen zaten er te wachten tot boten zouden aankomen. We zagen er letterlijk een hoop vis, heel wat meeuwen en peilkanen.

In de avond zijn er nog twee nieuwe studentes uit Brussel toegekomen. Jana en Evelien versterken nu onze groep van maar liefst 12 studenten. In de avond besloten we nog een stapje in de wereld te zetten en trokken richting Sene Gambia. We ontdekten er een gezellig plaatsje, ‘Green Mamba'. Het ziet er uit als een soort tuin met allemaal gezellige hoekjes waar je op het gemak even kan zitten en iets drinken. We sprongen ook nog even binnen in Wow-club om er onze laatste resten energie weg te dansen. Dat bewegen bij hen in het bloed zit dat zal wel al geweten zijn, maar ik heb toch maar zelden zoveel mensen met zoveel ritmegevoel zien dansen. Soms is het echt hilarisch, ze dansen op sommige liedjes met hun poep achteruit. We hebben het geprobeerd, maar we kregen het toch niet onder de knie. Na deze lange, vermoeiende, maar zeer geslaagde dag , zijn we weer heel wat ervaringen rijker!

Zondag 26 februari
In de ochten zijn we vroeg vertrokken om met teacher Lamin naar the Gambia Reptiles Farm te gaan. We zagen er heel wat beestjes zoals verschillende soorten slangen, varanen, krabben, schildpadden, kameleons en noem maar op. Jap, al die beestjes waren beslist mijn ding. We mochten er zelfs een python vasthouden en ik ben stiekem wel trots op iedereen, want ieder van ons durfde dit aan. Teacher Lamin moest wel even de schrik overwinnen, maar deed het uiteindelijk toch! Toen zijn we naar Lamin thuis geweest om er benachin te eten. Dit is een typisch Gambiaans gerecht. Het bestaat uit een grote schotel rijst met daarop een saus gemaakt van palmolie met vis en grote stukken groenten in zoals kool, pompoen, aardappel. Bij ons wordt vis zeer vaak gefileerd. Hier is dit niet het geval. Men hakt de vis gewoon in moten of gooit deze op z'n geheel in de pot om klaar te maken. Na het eten gingen we samen met Lamin naar de Craft Market in Brikama. Ze hadden er echt zeer mooie dingen en alles handgemaakt uit hout. Maskers, vrouwenbeeldjes, potten, schalen en noem maar op. Miet en ik hebben besloten om nog eens terug te komen wanneer we iets meer dalasi bijhebben ;) We sloten de avond af met een etentje met alle studenten in Domino's aan het strand. Nog gauw de laatste spullen klaarleggen en we kunnen er weer invliegen voor een nieuwe lesweek!

Maandag 27 februari
Kimberly kreeg deze nacht een allergische reactie en stond vol met rode bobbeltjes. Kimberly ging samen met Isabel die een katrienewiel heeft, naar het ziekenhuis. In de middag ging ik gauw even naar huis om te kijken hoe het met hen was. Van Isabel zou het gewoon moeten weggaan en Kimberly kreeg pillen met citirizine dus hopelijk zal alles snel beteren. Het was opnieuw erg warm vandaag, de zomer komt er wel degelijk aan hier in Gambia! Verder kregen we ook bezoek van vier Belgische studenten die lesgeven in een schooltje in Picca. Leuk om ook hen eens te ontmoeten.

Dinsdag 28 februari
De lessen begonnen niet zo goed deze ochtend. De leerlingen waren precies allemaal heel erg onrustig. Je kan natuurlijk niet echt verwachten dat de kinderen hier zeer flink aan hun bank zitten als bij ons, maar dit was toch ook wel geen manier van doen. Nadat ik de les helemaal stil had gelegd en Ebrima vooraan in de klas had geroepen om meester te zijn, waren ze precies toch wat geschrokken. Het valt me op dat het hier niet veel zin heeft om te spreken met meer intonatie ofzo, want dat zijn ze tamelijk gewoon. Dat is gewoon hoe de meesten hier spreken en lesgeven, vol overgave dus. Maar wanneer je een beloning afneemt (zoals een lied zingen of een extra spelletje spelen), weet je hen wel te raken. Gelukkig was het na de middag al een stuk beter. We konden er weer invliegen, ook voor study class. Ik heb de indruk dat de blending toch wat op gang begint te komen, waar ik natuurlijk zeer blij mee ben. Na school hebben we nog eens samen gezeten om te kijken wat we nog allemaal willen bezoeken. Er valt nog zoveel te ontdekken en toch zo weinig tijd... ja ons verblijf begint echt wel te korten nu. Pff wat zou ik graag nog eens terug komen, maar dan voor wat langer, of gewoon naar een ander land in Afrika, amai er is echt gewoon nog zoveel te verkennen... ahja... toekomstdromen zeker?!

Woensdag 29 februari
De leerlingen hebben hun lesje gisteren blijkbaar wel geleerd. Wanneer het iets te luidruchtig of te chaotisch wordt, is er altijd wel iemand die plots roept : ‘wees stil, of wil je dat juf de les weer stillegt en we geen verrassing krijgen?' (Maar dan wel in het Engels natuurlijk :p) Eigenlijk zijn het stuk voor stuk lieve kinderen, maar geduld is meestal een mooie deugd. Nog leuker werd het toen we hoorden dat er maar les was tot 12u omdat er een belangrijke voetbalmatch zou plaatsvinden! Deze middag speelt Gambia tegen Algerije om zich te kunnen kwalificeren voor de Afrika cup ofzo. De president besliste dus dat iedereen mocht gaan supporteren deze middag, beter nog, indien ze zouden winnen, zou er morgen waarschijnlijk geen school zijn. Een instant feestdag kan je wel zeggen. Ik steek het niet onder stoelen of banken, voetbal is niet echt mijn ding. En als klein meisje in zo'n grote massa... nee bedankt. De studenten maakten zich klaar met Gambiaanse vlag stonden ze paraat, maar ik bleef liever thuis. Van op het dak hoorde ik plots overal in de buurt gejuich. Ja, ze hadden wel degelijk gescoord, daar kon je zeker van zijn. Iets minder fijn was het toen de match afgelopen was en ik negatieve nieuwtjes hoorde. Pat kon de studenten niet bereiken om te weten of ze veilig uit het staduim waren. Ze namen niet op of een Afrikaan beantwoorde de telefoon. Ook ik raakte stilaan in paniek. We hoorden dat al enkele mensen gewond waren, onder andere de dochter van Anette (de directrice van The Swallow). De opluchting was dan ook groot toen ik Emmely aan de telefoon kreeg en hoorde dat iedereen veilig uit het Independence Stadium was. (Ja dit is hetzelfde stadium van Marching day, of dat dachten we toch :D) Ik was pas helemaal gerust gesteld toen ik iedereen in Kadjendo zag. We hebben nog even nagepraat over de gebeurtenis en ik was best wel onder de indruk en blijkbaar ik niet alleen.

Donderdag 1 maart
Ojee, we zijn al maart... dit is het eerste wat ik dacht toen ik wakker werd. Nee eigenlijk was dat het tweede, het eerste wat ik dacht om 5u30 was: ‘verdikke zijn die moslims daar nu weer aan het bidden?! Met alle respect, maar waarom laten ze dat zo gezellig luid door de minaretten klinken, man man man...' Ik was duidelijk niet goed wakker geworden, maar ik was niet alleen. Kimberly stond opnieuw vol uitslag en deze keer nog erger dan voordien. In het ziekenhuis kreeg ze een ferme spuit in haar poep. Met dit paardenmiddel zal ze er beslist wel doorraken! Vandaag wel school aangezien Gambia verloren had. Plots kreeg ik bezoek van enkele Belgen. Ze kennen Kimberly en haar ouders, wisten dat we hier op stage waren en hadden heel watspullen mee voor de school.

Na de middag was het opnieuw tijd voor een personeelsvergadering, maar deze verliep helemaal anders dan gewoonlijk. We gingen namelijk met de leerkrachten zwemmen! Vele mensen hier in Gambia kunnen absoluut niet zwemmen. Ze hadden ons gevraagd of we het hen niet wilden leren. We deelden de zwemkledij uit die Lut en Martine uit België hadden meegenomen en konden eraan beginnen. De durvers onder de leerkrachten luisterden heel goed naar onze instructies en waagden een poging tot zwemmen. Echt raar om te zien hoe zo'n grote mensen je helemaal aanklampen omdat ze bang zijn van het water. Na wat watergewenning en zwempogingen, konden we ook gewoon spelen met een bal in het water. Iedereen heeft ervan genoten, het zal een fijne herinnering blijven!

Na school opnieuw wat schoolwerk gedaan en 's avonds wat op het dak gaan liggen samen met Miet. Ik had een vallende ster gezien, maar Miet zei beslist ‘Lariam-time'! (Lariam is de naam van de pillen die ik neem tegen malaria. Je kan er enkele gekke bijwerkingen van krijgen, vooral psychisch dan als je begijpt wat ik bedoel.) Zeker van mijn stuk bleef ik kijken tot ik er nog één zag en JA! Deze keer zag Miet ‘m ook. Oef geen Lariam-time dus :p We sloten de avond af met een mooie wens en kropen onder de wol (lees muskietennet).

Vrijdag 2 maart
Zo, deze lesweek zit er weeral op. Ooowwww wat wil ik hier nog wat langer blijven en lesgeven. Ik begin echt helemaal mijn draai te vinden geloof ik. Jammer dat Kimberly ziek is en ik dus alleen voor de klas sta, maar eigenlijk hoor je me echt niet klagen. Na school zijn Kimberly, Miet en ik naar de de enige grote boekenwinkel ‘Timboektoe' geweest. Leuk om er even in rond te neuzen. We zagen er echt alle klassiekers, maar ook fijne andere boeken. Ze waren wel allemaal behoorlijk duur. Daarna zijn we nog even naar de markt geweest om er wat rond te kuieren. En ik ben vlug even naar het internetcafé gelopen om de blog nog even aan te vullen. (Nu dus, hihi...)