marliesingambia.reismee.nl

Even een langverwachte update

Salaam aleikum!

Cool

Ondertussen is het al een hele tijd geleden dat ik mijn blog kon aanvullen. Overdag zijn we meestal druk bezig met school, taken in orde brengen, plaatsen en mensen bezoeken,... Wanneer we meer naar de avond toe naar het internetcafé hier om de hoek willen gaan, is er juist dan geen verbinding of geen elektriciteit. Het is ondertussen al de vierde of vijfde avond op rij dat er stroomonderbrekingen zijn. Op de duur wen je er wel aan. En eerlijk is eerlijk, ik heb er weinig moeite mee om internet voor een langere tijd te missen. Hieronder kan je lezen wat ik ondertussen allemaal beleefde in het warme en zonnige Gambia! Ook even een dankjewel voor de leuke reacties. Fijn om iets te horen uit het ‘verre België'.


Dinsdag 7 februari
Emmely is deze nacht ziek geworden en kon niet mee naar school. De observaties vind ik persoonlijk zeer nuttig! Het is leerrijk om de verschillende leerkrachten aan het werk te zien. In België geeft elke leerkracht op z'n eigen manier les en hier is dit niet anders. Ik blijf me verwonderen over het feit dat leerkrachten hier met zoveel energie voor de klas staan. Zo weinig mogelijk saaie lessen en zo veel mogelijk actieve en motiverende werkvormen, waarvan zingen en bewegen een groot deel uitmaken. Één ding is zeker: de microbe om te bewegen krijg je binnen via de lucht, het drinkwater of de genen misschien. Er moet echt wel iets van zijn, want hoe klein de kinderen ook zijn, hun manier van bewegen kan je moeilijk verwoorden. Jammer genoeg kreeg ik ook last van één of ander microbe, want 's avonds was het mijn beurt om ziek te zijn.


Woensdag 8 februari
Ik voelde me terug wat beter en besloot om toch te gaan observeren. We gingen vandaag een kijkje nemen in de kleuterschool Nyodema. Het is echt zot hoe de peuters en kleuters (!) hier al letters leren. Het verschil met de scholen in België is niet ver te zoeken. Peuters en kleuters zitten vaak rond een tafel of aan bankjes. De knusse speelhoekjes zijn hier niet zo vlug te vinden. De muren zijn wel hier en daar beschilderd met de achtergrond van een winkeltje of andere leuke dingen. Nu viel het mij ook op hoe gewoon we allemaal zijn aan het (over)aanbod van educatief materiaal dat reeds in de kleuterklassen te vinden is, wat hier dus echt niet zo is. Je ziet hier weinig materiaal staan, liggen of rondslingeren. De kinderen krijgen hier al veel klassikale instructie. Bijvoorbeeld: de leerkracht schrijft de letter ‘a' op het bord. De peuters en kleuters kunnen de letters al herkennen, de klank uitspreken en de actie aan de letter koppelen (slaan op de arm, van ‘ant' die op je arm loopt). Ook in the Swallow brachten we een bezoekje aan de kleuterklassen. We zagen verschillende oefeningen warbij de kleuters echt al de synthese van woorden konden maken. (s-i-t = sit) Over deze observaties probeer ik enkele foto's om de blog te plaatsen en ook een filmpje.


Donderdag 9 februari

Gisteravond ging Christophe samen met Pat naar het voetbal. Al grappen zei hij: ‘dat zal hier een girlsnight worden!' ... en wat voor één?! We waren plots allemaal slecht. Miet en Kimberly moesten overgeven en ik zat op de wc. Emmely droomde luidop dat ze zo goed naar de wc zou kunnen gaan als ik. Even later was het van dat! We waren echt slecht, maar ondanks alles konden we de sfeer er toch in houden. ‘A big clap, another one, and another bigger one...' De volgende ochtend waren we allemaal terug beter. Enkel Miet kon niet mee naar school. Het is onderwijs in the Swallow is volgens mij toch tamelijk goed. Ik had het me allemaal toch iets primitiever voorgesteld. Je merkt dat er veel westerse invloed is in de manier van lesgeven, de organisatie binnen school en nog zoveel meer. Toch is dit alles ook aangepast aan hun cultuur, wat me dus een erg goede combinatie lijkt! Na de middag was er opnieuw vergadering met alle leerkrachten. Deze keer was het microteaching. Ik was dan ook vrij verwonderd dat ze dit hier ook toepassen, wat volgens mij echt wel goed is. Je kan vaak veel leren uit de tips van anderen.


Vrijdag 10 februari
De laatste observatiedag hebben we doorgebracht in de klas waar we zelf les zullen geven. Samen met Kimberly zal ik lesgeven in the yellow class (eerste leerjaar) bij teacher John. We konden nog de laatste dingen vragen, kregen onze lesopdrachten en na het weekend kunnen we zelf van start gaan! Na school gingen Emmely, Miet en Kimberly naar het strand om even te rusten. Christophe en ik gingen samen met Greet en Bieke (twee meisjes van lager onderwijs uit Gent) kijken naar een soort ceremonie in school. Er kwam een sjamaan om de school te zegenen door er te bidden. Dit was bet wel speciaal. Wij als meisjes moesten ons helemaal afdekken, ook ons haar. Ik vond het interessant om te zien hoe ze verschillende malen hun gebedsboek van achter naar voor lazen en een parelketting gebruikten om te bidden. Ook de leerkrachten die wilden, kwamen meebidden.


Zaterdag 11 februari
Vandaag zijn Lut en Martine, twee van onze lectoren, aangekomen. Zo kunnen ze zelf eens kijken waarbij onze school, de Swallow hier in de toekomst het best kan helpen. Ze hadden een wel erg leuke (lees lekkere) verrassing bij: Belgische chocolaatjes! Het was echt leuk om hen hier te zien. Precies of je ziet plots een beetje meer van ‘thuis' in het verre Gambia :) 's Avonds zijn we met iedereen pizza gaan eten in Sene Gambia om daarna samen uit te gaan. Het was echt tof! Sene Gambia is zeer toeristisch, er zijn verschillende restaurantjes en clubs waar je kan uitgaan. Oja ook nog even dit: vandaag zijn Dries en ik drie en een half jaar samen, een dikke zoen uit Afrika!


Zondag 12 februari
Vandaag hebben we nog wat materiaal gemaakt voor de lessen die we zullen geven. De anderen zijn opnieuw even naar het strand geweest, maar Christophe en ik bleven in het huis om wat schoolwerk rond educatieve en culturele verschillen te maken en om de gemeenschappelijke blog samen bij te houden. Het is gek om te horen dat het in België nu sneeuwt en tamelijk koud is, terwijl het onder de warme Gambiaanse zon best wel bakken is. Ik heb er niet zoveel problemen mee dat het hier lekker warm is, aangezien ik anders nogal een ‘koudemens' ben. Een truitje kan ik hier soms zelfs goed verdragen :p


Maandag 13 februari
Vandaag stond ik voor de eerste keer echt voor de klas als teacher Marlies en wat een leuke ervaring! Onze leerkracht John, moest al van de eerste les wegens familiale redenen plots weg, waardoor we voor onze eerste dag al alleen voor de klas stonden. We hadden dus van enkele lessen geen voorbereiding, maar dit kon ons niet tegenhouden! Eigenlijk vond ik het best wel tof dat we al onmiddellijk alleen voor de klas stonden. 's Avonds waren we uitgenodigd bij teacher Mariama (hoofd van Nyodema, de kleuterschool) om er te eten. Haar dochter geniet een opleiding tot kok ofzo en dat hebben we gemerkt! We kregen heerlijke botervis in een krokant jasje met frietjes (mmhh...!) en lekkere groenten. Ze drinken hier vaak Wonjo, een paarse drank, maar dat is echt mierenzoet. Niet echt iets voor mij...


Dinsdag 14 februari
De tweede lesdag is opnieuw goed meegevallen. Het is wel even wennen aan de manier van lesgeven hier. Er is weinig materiaal en wat ze hebben gebruiken ze eigenlijk ook niet echt. Ook het krijtbord en de bordenwisser hebben hun beste tijd wel gehad. We gaven teacher John vandaag dan ook de bordenwisser die Kimberly mee had cadeau. Het is wel goed dat de leerlingen toch allemaal een plaatsje hebben in de klas. Ook iedereen heeft per vak een schriftje waarin ze vaak het bordschema moeten overnemen. Het valt ons wel op dat er in deze klas best wat meer discipline mag zijn. Teacher John laat het soms allemaal maar wat gebeuren. Leerlingen springen rond over banken, gooien hun gom door de klas, roepen zo luid ze kunnen: ‘teacher me' als ze willen antwoorden (wat tot nu toe nog werkt ook) en ga zo maar door. Vanaf morgen proberen we dit toch wat te veranderen denk ik... Na school zijn we met alle meisjes stof gaan kiezen om onze jurkjes te maken voor Marching Day. Het zou wat veel kosten voor de school om voor iedereen een pakje te maken, dus laten we het zelf doen. We moesten dus ook naar de tailor om onze maten te laten nemen en het model te kiezen. Benieuwd wat het zal worden! Daarna zijn Christophe en ik samen naar een bijeenkomst van NGO's geweest. Mohammed, de leerkracht van de groene klas boven, zit in een soort organisatie voor vrede. Het was wel interessant om te zien hoeveel dingen er wel bestaan, waaraan ze willen werken bv. emancipatie van de vrouwen, nieuwe methodes voor beter onderwijs, vrede, de millennium doelen als preventie van aids en malaria en welke acties ze hiervoor allemaal uitvoeren. Het was een lange dag vandaag. Als romantische afsluiter (we zijn dan ook niet voor niets Valentijn) gingen we met z'n allen op het dak liggen om te kijken naar de sterren. Deze kan je bijna elke avond zeer goed zien omdat er hier dus niet veel van wolken en lichtvervuiling te bespeuren valt.

Woensdag 15 februari
Wat een goede start vandaag... niet dus. Deze nacht moest ik plots naar het toilet en het halfuur dat daarop volgde kon je allesbehalve aangenaam noemen. Ik had ferme buikkramen en het kwam letterlijk langs de twee kanten tegelijk. Ik kon deze dag dan ook niet naar school en bleef de hele dag ziek in bed. Lut en Martine kwamen kijken hoe het ging. Hihi precies twee lieve mama's

Wink
Gelukkig was ik tegen de avond al wat beter. Verder was het niet zo'n interessante dag vandaag.


Donderdag 16 februari
Mijn buik is al wat beter, maar de wc is toch best niet te ver weg. Ik ben op nieuw naar school gegaan om er les te geven. Het is me duidelijk geworden dat de leerlingen in onze klas dus echt nog niet kunnen lezen. We brachten enkele structuurrijtjes aan bord, maar tevergeefs. Bij s-u-n zeggen ze sit of alle andere mogelijke woorden die ze kennen. Sommigen kennen zelf de letters nog niet apart, geen wonder dus dat de synthese een echte flop is. Na de middag was er opnieuw meeting met de leerkrachten. Dit keer stond alles in het teken van ‘the fat cat reading system'. We vertelden wat we gezien hebben tijdens de observaties, wat er misschien wat anders kan en we toonden een heleboel werkvormen om meer te oefenen op zowel de letters als op de blending en in de hogere klassen voor het lezen. Vandaag waren onze pakjes voor de March ook klaar. Omdat ze hier alles op maat maken is er soms wat aanpassing nodig. Enkele kregen hun outfit niet of met veel moeite aan en ik kreeg het niet meer af. Morgen zullen ze het aanpassen zodat het iets groter is. Dit is hier blijkbaar geen probleem om de kledij nog even aan te passen.


Vrijdag 17 februari
De lessen gingen goed vandaag. Je begint de leerlingen stilletjes aan beter te kennen en het lesgeven verloopt al wat vlotter. Na school zijn we met Mariama van school naar een kapsalon geweest. Emmely en Kimberly lieten hun haar invlechten. Ze vlechten hier ook vals haar in, wat wel heel mooi is. Gelukkig dat wij nog even zouden wachten om ons haar te doen want het duurde echt uren. Er kwamen steeds meer mensen binnen om te helpen in het kapsalon en al gauw was het er een drukke bedoening! Wel zeer tof om hen bezig te zien, indrukwekkend hoe handig ze hierin zijn! Na het kapsalon gingen we nog even langs bij de tailor. Oeps, nu was mijn pakje het precies veel te groot. Geen probleem, enkele minuten later was het alweer wat aangepast en het gaat, hip-hoi!


Zaterdag 18 februari

Vandaag was het Marching Day, een dag om nooit te vergeten, voor Christophe en ik althans :D Emmely en Miet moesten mee marchen met de oudsten om de school te vertegenwoordigen. De anderen zouden dus achter gaan om te kijken. Mohammed had ons gezegd dat het in het stadium nabij die meeting van NGO's zou plaatsvinden. De andere meisjes beslisten om mee te gaan met een busje, maar Christophe en ik beslisten om sportief te doen en gewoon tot daar te wandelen. Of dat was het plan toch... Toen we aankwamen bij het stadium zagen we tot onze grote verbazing geen volk en al zeker geen medestudenten ? Daar stonden we in een leeg stadium. Wij vonden het echt heel erg grappig en besloten dan ook om een foto te nemen van ons twee in het lege stadium. Een mooie herinnering! Oké, dan zal het wel in Banjul zijn, hop met een taxi naar de hoofdstad. En ja, een stadium waar mensen en officiële instanties duidelijk deelnamen aan Marching Day. Ik vond het best wel indrukwekkend om te zien. Alle voeten en handen bewegen exact op hetzelfde moment. Toen we stuurden naar de anderen om te vragen waar zij ergens stonden, was het voor ons al gauw duidelijk dat we opnieuw niet op de juiste plek waren! Hihi we hebben eens goed gelachen en geef toe, het is eens wat anders dan een mooi geplande uitstap. Ik zal me deze dag nog lang herinneren en er met een grote glimlach aan terug denken, daar ben ik zeker van!


Zondag 19 februari
Zondag is wasdag. Met z'n allen gezellig samen op het dak om de was te doen. Verder nog wat gewerkt voor school en de lessen voor de komende week. En alles op een Gambiaans tempo... zalig! Misschien moeten we hier wel wat van meenemen naar België. Ze zeggen het hier zelf: geen stress, ‘defan nanka' or ‘small, small'! Na een bezoek aan Bibi beach zijn we naar de markt geweest om er wat rond te snuisteren en de gezellige maar drukke sfeer op te snuiven. Ik heb er een leuke armband gekocht als souvenir. Aangezien er in het weekend geen eten voorzien is voor ons, zijn we met ons vijf gaan eten in een plaatselijk restaurantje aan de zee. Het was een nieuwe ontdekking, een rustig en zeer gezellig plaatsje tussen het groen.


Maandag 20 februari
De start van alweer een nieuwe week in het zalige Gambia! De lessen gaan goed, we moeten vanaf nu ook study class geven. Dit is een soort huiswerkbegeleiding. Dit is vooral voor de zwakkere leerlingen, zodat ook zij wat kunnen ‘bijgewerkt' worden. In België kennen we natuurlijk allemaal het systeem met zorgleerkrachten, taakklassen en ga zo maar door. In Gambia bestaat dit niet en vandaar dus study class. Natuurlijk mogen we ook de ‘vluggerds' niet vergeten, zo kunnen we hen wat meer uitdaging aanbieden. Oorspronkelijk was dit de bedoeling, maar dit verwaterde algauw , omdat de leerkrachten deze manier van werken niet echt gewoon zijn. Nu is het dus aan ons om opnieuw het systeem weer in gang te trekken. 's Avonds was het aan ons om te helpen koken met Aminata. Mhhh... lekkere kip gevuld met kaas en ham.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!